Chámase experimentalismo, por oposición ao clasicismo, a toda aquela manifestación artística (de tipo musical, poético, teatral, plástico...) de acusada tendencia transgresora e rupturista respecto dos modelos anteriores. O experimentalismo, en principio, adoita ser oposto ao gusto popular. Procede a imitación da ciencia, seguindo o método empírico, en concreto a rama experimental a base de proba e erro, na súa procura incesante de novas formas de expresión. Devandito termo áchase moi relacionado coas vangardas e os "ismos" que dominaron a escena cultural europea a principios do século XX.
Dado que moitos grandes revolucionarios da arte crearon escola, pode afirmarse que os Van Gogh, Schoenberg, Picasso, Joyce, Brecht, Moore etc., cultivaron no seu tempo o seu propio "experimentalismo".
